Η θέση μας για τις εκλογές της 21ης Μαΐου

Τις τελευταίες μέρες, ενόψει 21ης Μαΐου, γινόμαστε δέκτες ερωτημάτων αναφορικά με την πρόθεση ψήφου ή αποχής μας κατά την εκλογική διαδικασία, όπως επίσης και για τον αποκλεισμό των σχηματισμών που κινούνται στο φάσμα της ακροδεξιάς. Αν και δε σκοπεύαμε να τοποθετηθούμε, καθώς, έστω και αδρομερώς, οι αναγνώστες έχουν εικόνα των θέσεών μας, θα το πράξουμε για να μην εκληφθεί ως αποφυγή ή ελιγμός.  Η θέση μας ως προς αυτό το διφορούμενο, ελέω συνθηκών μεταπολίτευσης, θέμα είναι πάγια και ξεκάθαρη. 

Παρότι αναγνωρίζουμε ότι, διά της κοινοβουλευτικής οδού, μπορούν να επέλθουν κάποια συγκεκριμένα κινηματικά οφέλη (υπό τη θεμελιώδη προϋπόθεση ότι ένα κίνημα διαπνέεται από αρχές επαναστατικής ηθικής και συντίθεται από ανιδιοτελείς πολιτικούς στρατιώτες), όπως η εισροή κεφαλαίων, η αναγνωρισιμότητα και, κατ' επέκταση, η ευρύτερη διάχυση επικοινωνιακών μηνυμάτων προς την κοινή γνώμη, πρέπει αρχικά να καταστούν αντιληπτές δύο σημαντικές παράμετροι:

1) Η περίοδος του κοινοβουλευτικού εθνικισμού έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Ίσως ακούγεται αποκαρδιωτικό για κάποιους που αντλούν ψυχολογική ντοπαμίνη και νιώθουν "νομιμοποιημένοι" από την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, αλλά πρέπει να γίνει πλέον κοινή παραδοχή. Οι αφελείς ψευδαισθήσεις και η καλλιέργεια φρούδων προσδοκιών ίσως να λειτουργούν ως παυσίπονο τη δεδομένη χρονική στιγμή, αλλά μακροπρόθεσμα θα επιδεινώσουν περαιτέρω την ήδη ψυχοφθόρο, για το εθνικιστικό εκλογικό σώμα, κατάσταση. Κάποιοι είχαν την ιστορική ευκαιρία πριν λίγα χρόνια να δημιουργήσουν στέρεες κινηματικές δομές με επίδραση στο κοινωνικό σύνολο, αλλά ο πακτωλός χρημάτων που εισέρρευσε στα κομματικά τους ταμεία, αντί να αξιοποιηθεί προς αυτή την κατεύθυνση, είτε "αγνοείται" είτε σπαταλήθηκε με ιδιοτελείς σκοπούς. Κι επειδή δεν είναι η πρώτη φορά που παίζεται αυτό το έργο στην ακροδεξιά πολυκατοικία, το εθνικιστικό ακροατήριο είναι πιο δύσπιστο από ποτέ για την αγνότητα των όποιων πολιτικών προθέσεων. Και δικαίως.

Σχετικά με τη συγκέντρωσή μας για την Εργατική Πρωτομαγιά

Προ ολίγων ημερών, είχαμε προαναγγείλει ως συλλογικότητα, μέσα από τον λογαριασμό μας στο twitter, ότι θα πραγματοποιήσουμε συγκέντρωση στην Αθήνα για την Εργατική Πρωτομαγιά ανήμερα της επετείου.

Επειδή αρκετοί φίλοι μας ρωτούν γιατί δεν αναρτήθηκε σχετικό υλικό, τους ενημερώνουμε ότι, με το που προσεγγίσαμε ως ομάδα τον χώρο της εκδήλωσης, οι αστυνομικές δυνάμεις που βρίσκονταν περιμετρικά κρυμμένες στην τοποθεσία, έκριναν σκόπιμο να μας περικυκλώσουν για να διαλύσουν τη συνάθροιση πριν καν ξεκινήσει, οδηγώντας μας στη ΓΑΔΑ.

Την ίδια στιγμή που οι μπολσεβίκοι είχαν καταλάβει ανενόχλητοι κάθε κεντρικό σημείο της πόλης, το "πρόβλημα" των αρχών ήταν λίγες δεκάδες συναγωνιστών μέσα σ'ένα πάρκο.. Προφανώς, το καθεστώς έχει κατανείμει έτσι την πολιτική τράπουλα, ώστε να καπηλεύεται η αριστερά τη συγκεκριμένη επέτειο και ο χώρος μας να θεωρείται από τους αδαείς ένα "ακραίο" υποβοήθημα της φιλελεύθερης αστικής δεξιάς.

Η συγκεκριμένη εξέλιξη όχι μόνο δε μας πτοεί αλλά χαλυβδώνει ακόμα περισσότερο την ιδεολογική μας πίστη και την κινηματική μας εγρήγορση. Η ιαχή είναι μια νόμιμη συλλογικότητα και θα συνεχίσει τη δράση της ακάθεκτη. Με κάθε τίμημα, μέχρι την τελική δικαίωση.