Ίμια 2022

 

Telemachus Thomas Timayenis, η απαρχή των αντισημιτικών εκδόσεων στην Αμερική

 

Το παρόν άρθρο βασίζεται σε πληροφοριακό υλικό που απέστειλε στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση ένας ανώνυμος αναγνώστης του ιστολογίου και αφορά την, εν πολλοίς άγνωστη στο ελλαδικό κοινό, προσωπικότητα του Telemachus Thomas Timayenis (1853-1918) ο οποίος καταγράφεται ως η ιστορική απαρχή των αντισημιτικών εκδόσεων της Αμερικής που επηρέασε σημαντικά τα εθνικοσοσιαλιστικά κινήματα αρίας υπεροχής, τόσο της εποχής του όσο και τα μετέπειτα. Πιο συγκεκριμένα, χαρακτηρίστηκε ιστορικά μια ιδιαίτερη έκφραση αντισημιτισμού, θεωρούμενος ως ένας από τους πρώτους συγγραφείς που εκφώνησε ομιλία για το Εβραϊκό Ζήτημα στις Ηνωμένες Πολιτείες, όχι βάσει δογμάτων θρησκευτικού περιεχομένου (η έως τότε κυρίαρχη τάση αντισημιτισμού οφειλόταν στη δολοφονία του Χριστού) αλλά για τα εθνοφυλετικά τους χαρακτηριστικά. Η ομιλία αυτή μαζί με μια τριλογία έργων που εξέδωσε αποτέλεσαν την παρακαταθήκη του:

«Αν και τα έργα του Timayenis για τους Εβραίους ανήκουν στον κάδο των σκουπιδιών της ιστορίας, δυστυχώς απολαμβάνουν τεράστια δύναμη παραμονής. Εκατό χρόνια μετά τον θάνατό του, ο συγγραφέας είναι ο αγαπημένος των νεοναζιστικών ιστοσελίδων Daily Stormer και David Duke και μπορεί κανείς να κατεβάσει τα έργα του μαζί με το "Mein Kampf" του Χίτλερ, το "The International Jew" του Χένρι Φορντ και άλλα εμβληματικά αντι -Εβραϊκά έργα.», τονίζει με χαρακτηριστικά εμπαθή διάθεση ο αντιφασίστας Scott D. Seligman, σύμφωνα με τον οποίο τα έργα του Timayenis «ενσάρκωνουν τον αντισημιτισμό στην πιο χυδαία, λυσσαλέα μορφή του: ένα άθλιο πορτρέτο βρώμικων, απατηλών Εβραίων με αγκυλωτές μύτες που εξαπατούν ανυποψίαστους πολίτες του έθνους και προκαλούν τα περισσότερα από τα δεινά του κόσμου.».

Nationalsozialistischer Musterbetrieb - H Πρότυπη Εθνικοσοσιαλιστική Εταιρεία

 

Το παρακάτω πόνημα από το Ινστιτούτο Εργονομίας του Γερμανικού Εργατικού Μετώπου του Τρίτου Ράιχ ελήφθη από το προσωπικό αρχείο του φίλου Jannis Raftison. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον κείμενο που «φωτίζει» τον φιλεργατικό προσανατολισμό της κοινωνικοοικονομικής πολιτικής της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας και τους όρους που έθεσε, ώστε να επιτρέπεται η ιδιωτική πρωτοβουλία. Πιο συγκεκριμένα, ορίζονται αρχικά τα χαρακτηριστικά που πρέπει να διέπουν μια Πρότυπη Εθνικοσοσιαλιστική Εταιρεία. Ακολούθως, περιγράφονται οι προδιαγραφές υποδειγματικής λειτουργίας της και τα απτά θετικά αποτελέσματα που γεννώνται μέσα απ’ αυτή. Τη μετάφραση επιμελήθηκε ο εθνοσύντροφος Photius G.

Γερμανική Υπηρεσία Πληροφοριών

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΡΑΪΧ

Νο. 7

 

ΠΡΟΤΥΠΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ

Επιμέλεια του Ινστιτούτου Εργονομίας

του Γερμανικού Εργατικού Μετώπου – Βερολίνο

Γερμανικός εκδοτικός οίκος – Βερολίνο

 

Πίνακας περιεχομένων

Τι είναι μια Πρότυπη Εθνικοσοσιαλιστική Εταιρεία;

Τι απαιτείται από μια Πρότυπη Εθνικοσοσιαλιστική Εταιρεία;

Τι επιτυγχάνεται από τις υποδειγματικές εταιρείες;

Τι είναι μια Πρότυπη Εθνικοσοσιαλιστική Εταιρεία;

Όταν, στις εθνικές εορτές, οι γερμανικές πόλεις επιδεικνύουν τις σημαίες τους και οι σημαίες με τη σβάστικα κυματίζουν σε κάθε δρόμο, τότε κάπου-κάπου μπορείτε να δείτε και μια σημαία υψωμένη σε μια εταιρεία, που τραβάει τα βλέμματα πάνω της με τον εντυπωσιακό και ιδιαίτερα γιορτινό σχεδιασμό της και ξεχωρίζει πάνω από όλες τις άλλες. Μια αφθονία λαμπερού χρυσού λάμπει πανηγυρικά και περήφανα από τα μαύρα, άσπρα και κόκκινα χρώματα της σημαίας, και όταν ο άνεμος υψώνει τη σημαία και ο ήλιος αφήνει τον χρυσό να λάμψει, είναι εύκολο να δει κανείς ότι αυτό το φαρδύ χρυσό γρανάζι που τυλίγεται γύρω από τη σβάστικα πρέπει να έχει ιδιαίτερη σημασία. Το βλέμμα του θεατή γλιστρά κατά μήκος της πρόσοψης του κτιρίου της εταιρείας, αναζητώντας κάπου μια απάντηση στο σιωπηλό ερώτημα, μέχρι να κολλήσει σε μια μαύρη ασπίδα, η οποία είναι σχεδιασμένη επίσημα και αξιοπρεπώς σαν μια αναμνηστική πλάκα από χυτοσίδηρο και πάνω στην οποία γράφει με υπολογισμένα και αξιοπρεπή περήφανα γράμματα: «Πρότυπη Εθνικοσοσιαλιστική Εταιρεία».

Η "πράσινη βίβλος" του IRA. Ιδεολογική ταυτότητα και στρατηγικές ανταρτοπολέμου

 

Γράφει ο Σ.Κ.

«Πιστεύω και στηρίζω το θεόσταλτο δικαίωμα του Ιρλανδικού Έθνους στη κυρίαρχη ανεξαρτησία και το δικαίωμα κάθε Ιρλανδού και Ιρλανδής να στηρίξει αυτό το δικαίωμα με την ένοπλη επανάσταση». Αυτά έγραψε στο ημερολόγιο του ο Robert «Bobby» Sands, όταν ξεκίνησε τη νέα απεργία πείνας, τη 1^η Μαρτίου 1981, λίγο καιρό προτού πεθάνει. 

  Τα τελευταία χρόνια, βλέπουμε αναρτήσεις σε διάφορες ιστοσελίδες μπολσεβίκων σχετικά τον «IRA» (Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός). Γενικά, παρατηρείται μία απόπειρα καπηλείας της δράσης της εθνοεπαναστατικής οργάνωσης. Στο παρόν άρθρο θα γίνει μία αναφορά στις ιδεολογικές βάσεις και τις μορφές δράσης που ανέπτυξε το κίνημα, μέσα από τα δύο «εγχειρίδια ανταρτοπόλεμου», τα οποία εκδόθηκαν το 1956 και το 1977. Και τα δύο εγχειρίδια, λόγω του ότι ήταν παράνομα, εκδίδονταν και διανέμονταν κρυφά στους εθελοντές και τα μέλη. Συχνά, χαρακτηρίζονται ως «η Πράσινη Βίβλος του IRA».

  Αρχικά, θα καταπιαστούμε με την ιδεολογική ταυτότητα του IRA. Από τα αποσπάσματα που παρατίθενται κατωτέρω γίνεται σαφές πως οι Ιρλανδοί επαναστάτες της οργάνωσης δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για την παράδοση και την ιστορία του Έθνους τους ενώ αντιτίθενται σθεναρά στον (δυτικό και τον ανατολικό) καπιταλισμό, τον αγγλικό ιμπεριαλισμό, την ΕΟΚ και τις συμμαχίες όπως το ΝΑΤΟ.

Η Γερμανία πολεμά ενάντια στους εχθρούς της Ευρώπης για την υπεράσπιση του πολιτισμού και του σοσιαλισμού

 

Του Κωσταντίνου Μποβιάτσου

Τον τελευταίο καιρό και κάτω από την σκιά μιας στυγνής δικτατορίας της Παγκοσμιοποίησης με τον μανδύα της υγείας, έχει παρατηρηθεί μια νέα μορφή ιδεολογικού όντος, ο νεοεθνικιστής στενόμυαλος και αντιφασίστας. Ένας τύπος ανθρώπου μπερδεμένου ιστορικά και ποτισμένου με την τροφή του φιλελευθερισμού και του ξηρού πατριωτισμού της Δεξιάς.

  Με τις παρακάτω γραμμές θα ξαναβάλουμε λίγο στην σειρά μια ιστορική και πολιτιστική πλευρά της Ιστορίας που έχει βιασθεί από τους νικητές του 1945 και με αυτές τις συμμαχικές καραμέλες φτάσαμε στην σημερινή κατάντια.

Ένα μικρό αφιέρωμα για τον leon Degrelle

 

Η σημερινή ανάρτηση αποτελεί ένα άτυπο «αφιέρωμα» για τη ζωή, τη δράση και τις ιδέες του Βαλλόνου ιππότη Leon Degrelle. Περιλαμβάνει την παράθεση αποσπασμάτων μιας ιδιαίτερης ομιλίας του από το 1981 και μια συνέντευξή του σε ισπανικό μέσο με αγγλικούς υπότιτλους, καθώς επίσης και μια ευσύνοπτη βιογραφία του εκ μέρους μας. Στο πρώτο βίντεο που μπορείτε να δείτε εδώ από το κανάλι Savitrian Order, ο Degrelle μιλάει με ειλικρίνεια για το φαινόμενο του χριστιανισμού και την επίδρασή του στον ελληνορωμαϊκό κόσμο, για τον Μεσαίωνα, την Αναγέννηση, τις ρίζες της Ευρώπης, τους Σλάβους, την ευρωπαϊκή ομοεθνία, τη θεοκρατία και την αντιπολιτευτική δράση της εκκλησίας ενάντια στο NSDAP. Παρατίθενται επίσης λόγια του Miguel Serrano για τις θρησκευτικές ανησυχίες του φίλου του Leon Degrelle στα τελευταία χρόνια της ζωής του. Στο βίντεο της συνέντευξης, την οποία μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ από το κανάλι Nemesis, ο Βαλλόνος τοποθετείται με τον δικό γλαφυρό τρόπο πάνω σε μια σειρά ερωτήσεων του Ισπανού δημοσιογράφου, ταξιδεύοντάς μας μας στο παρελθόν.

 

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Λεόν Ντεγκρέλ υπήρξε αδιαμφισβήτητα, και όχι άδικα, το κατεξοχήν σύμβολο του κάθε μη Γερμανού εθελοντή των Waffen SS. Υπήρξε διακεκριμένος επιχειρηματίας και πολιτικό πρόσωπο, αλλά και αμετανόητος εθνικοσοσιαλιστής μέχρι τον θάνατό του. Κατά τη διάρκεια του πολέμου διακρίθηκε στο Ανατολικό Μέτωπο, πολεμώντας τη μεραρχία εθελοντών «Βίκινγκ» εντεταγμένος στη Βαλλονική Λεγεώνα, της οποίας και ηγήθηκε στο τέλος του πολέμου. Γεννήθηκε στη Μπουγιόν στις Βελγικές Αρδέννες στις 15 Ιουνίου 1906 και ανήκε στη μεσαία αστική τάξη. Ο πατέρας του ήταν ιδιοκτήτης ζυθοποιείου.