Οι ιταλικές εκλογές και ο οίκος ανοχής της ακροδεξιάς

 

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Ο εθνικιστικός χώρος και το ευρύτατο φάσμα αντικρουόμενων συνιστωσών που περιλαμβάνει υπήρξε εν τη γενέσει του ένας πολιτικός οίκος ανοχής. Ένα κράμα πρακτόρων, καιροσκόπων και χειραγωγήσιμων ψυχασθενών. Τα πρόσωπα των δύο πρώτων κατηγοριών διαφέρουν μόνο ως προς το κόστος και την ποικιλία των παρεχόμενων υπηρεσιών τους. Σήμερα η κατάσταση όχι μόνο δεν τείνει προς βελτίωση, αλλά, συν τω χρόνω, επιδεινώνεται. 

Το πρόβλημα δεν έγκειται πλέον σε πολιτικού ή εθνοϊστορικού χαρακτήρα αψιμαχίες, αλλά στην υποχθόνια στρέβλωση των ιδεολογικών μας πυλώνων υπό τον μανδύα μιας ψευδεπίγραφης ιδεολογικής ταύτισης. Πιο συγκεκριμένα, αν και ανέκαθεν επικρατούσε διάχυτη σύγχυση σε κάθε επίπεδο, τα προηγούμενα χρόνια είχε διαμορφωθεί ένας κοινός τόπος συνεννόησης, επί τη βάσει του οποίου μπορούσε να υπάρξει γόνιμος διάλογος ή ακόμα και εφήμερη συνύπαρξη. 

Τελετή Μνήμης Θερμοπυλών 2022

 

Χριστόδουλος Παμπλέκης: "Περί Θεοκρατίας"

 

Του Κ.Σ.

Ο Χριστόδουλος Παμπλέκης ο εξ’ Ακαρνανίας ήταν μια από τις προσωπικότητες του Νεοελληνικού Διαφωτισμού (ένα ρεύμα σκέψης που, πέραν αρκετών θετικών και καινοτόμων, για την εποχή του, χαρακτηριστικών, δε μας καλύπτει ιδεολογικοπολιτικά στο πλήρες φάσμα του) που έζησε κατά τον 18^ο αιώνα, επί Τουρκοκρατίας. Το γεγονός πως είναι ‘’ξεχασμένος’’ εδώ και χρόνια οφείλεται κυρίως στην προσπάθεια της Ορθόδοξης Εκκλησίας να περιορίσει τη διάδοση των Ιδεών του. Επιπλέον, μία άλλη αιτία είναι πως δεν πρόλαβε να αναπτύξει πλούσιο συγγραφικό έργο. Προ του θανάτου του, μονάχα δύο βιβλία εξέδωσε και, το ένα εξ’ αυτών, αποτελούσε μετάφραση του κειμένου ενός Γάλλου συγγραφέα. Στο παρόν άρθρο γίνεται μία συνοπτική εξιστόρηση του βίου του και του πολέμου που άσκησε η Εκκλησία εναντίον του, καθώς επίσης και μία αναφορά σε ορισμένες φιλοσοφικές θέσεις του.