Η εθνεγερσία δεν τέλειωσε ποτέ

 

Λόγω αυτών των "ακραίων" φεϊγ βολάν, η "ελληνική" αστυνομία έκρινε ενοχλητική την παρουσία μας και έσπευσε να μας κυκλώσει για τη γνωστή εξακρίβωση στοιχείων, κρατώντας μας μέχρι τη λήξη της παρέλασης. Τους ευχαριστούμε για τη δημοκρατική ψυχαγωγία που μας προσέφεραν. Του χρόνου πάλι εκεί.

Το γονιδίωμα του ουκρανικού εθνικισμού και οι βαθύτερες ρίζες της σύγκρουσης με το καθεστώς Πούτιν

 

Εισαγωγικό σημείωμα: Στέλιος Λ.

Το άρθρο που δημοσιεύουμε σήμερα γράφτηκε προ ολίγων ημερών από τον μελετητή Peter Rushton στην ιστοσελίδα «Heritage and Destiny». Πρόκειται για ένα εμπεριστατωμένο «ακτινογράφημα» του ουκρανικού εθνικισμού, η ανάγνωση του οποίου θα βοηθήσει τους συναγωνιστές να συλλάβουν τις βαθύτερες εθνοϊστορικές ρίζες της ουκρανορωσικής σύρραξης, καθώς επίσης και τις αφανείς προεκτάσεις της.

Αν και το κείμενο περιέχει σωρεία ιστορικών στοιχείων, αξίζει να εστιάσουμε σε δύο συγκεκριμένους θεματικούς άξονες. Ο πρώτος αφορά τις αλλεπάλληλες δυσκολίες που συνάντησε ο εθνικοσοσιαλιστικός στρατός στο Ανατολικό Μέτωπο, στην προσπάθειά του να συνασπίσει τις υπόδουλες στον Στάλιν εθνότητες, θέτοντας ως ιδεολογική προμετωπίδα την αποτίναξη του μπολσεβικικού ζυγού και την ελεύθερη λευκή Ευρώπη των εθνών. Οι εθνικιστικές οργανώσεις, με τις οποίες κλήθηκε από τον Χίτλερ να συμπράξει, δε συμμερίζονταν σε απόλυτο βαθμό το φυλετικό ευρωπαϊκό όραμα του Τρίτου Ράιχ. Αντιθέτως, διαπνέονταν κατά κανόνα από έναν κοντόφθαλμο, σοβινιστικού τύπου, εθνικισμό, εστιασμένο αποκλειστικά στην εθνική τους πραγματικότητα.

"Ούτε Μόσχα ούτε Βρυξέλλες". Η επίσημη θέση των Ουκρανών εθνικοσοσιαλιστών

 

Το παρακάτω κείμενο προέρχεται από το δεύτερο σημείο του επίσημου προγράμματος του κινήματος «National Corps» - που αποτελεί τον πολιτικό βραχίονα του ουκρανικού τάγματος AZOV-, σχετικά την εξωτερική και γεωστρατηγική πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει το ουκρανικό κράτος. Αν και τις τελευταίες μέρες ακούμε αδιαλείπτως τους διάφορους επαϊοντες του «χώρου» να καταγγέλλουν την εν λόγω οργάνωση ως τυφλά και άβουλα προσηλωμένη στο ευρωνατοϊκό στρατόπεδο, τόσο η επίσημη τοποθέτηση, οι ανακοινώσεις και κινητοποιήσεις που παρακολουθούμε στην ιστοσελίδα της όσο και οι πρόσφατες εξελίξεις στη Μαριούπολη που παραθέτουμε ακολούθως, καταδεικνύουν μάλλον το αντίθετο. Πρόκειται ουσιαστικά για μια δυναμική κίνηση εθνικής ανεξαρτησίας και αποστασιοποίησης από τους δύο κυρίαρχους πόλους της Μόσχας και των Βρυξελλών. 

           

2. Ουκρανοκεντρική Εξωτερική Πολιτική