Από τη σημερινή μας παρουσία στο μνημόσυνο του Κωσταντίνου Κατσίφα.

Ένα ποίημα για το προδομένο έπος του '40

 

Το παρακάτω ποιήμα για τη σημερινή επέτειο ελήφθη στην ηλεκτρονική μας θυρίδα από τον αγαπητό φίλο του ιστολογίου μας Κ.Δ.Δ.. Μολονότι δεν έχουμε να γιορτάσουμε κάτι από το αντιφασιστικό "Όχι" του αγγλοκίνητου καθεστώτος της 4ης Αυγούστου που αλυσόδεσε μεθοδευμένα την Ελλάδα στο κρεουργείο του αδελφοκτόνου Β.Π.Π. , θεωρούμε ηθικό χρέος την τίμηση του απλού ανθρώπου της εποχής που, δίχως να έχει κάποια επίγνωση των μηχανορραφιών του Γεωργίου Β' και της άβουλης μαριονέτας του, παράτησε την πεζή του καθημερινότητα και έσπευσε να πολεμήσει ορμώμενος από ανιδιοτελή αισθήματα πατριωτισμού.  

Τῆς Νυχτιάς Ὁράματα   

 

Κάτω ἀπ’τὸ φῶς τῆς χειμωνιάτικης Σελήνης

τὰ στοιχειά τῆς νύχτας τραγουδοῦν σὲ κλίμακες ὀδύνης

 Ἐκεί ὅπου σαλεύουνε οἱ σκιές τὰ βράδια  ὀλολυγμοί καὶ οἰμωγές ἀπ’τὰ πυκνά σκοτάδια 

To άγνωστο παρασκήνιο της απόπειρας δολοφονίας του Χίτλερ από το δίκτυο της Intelligence Service στις 8 Νοεμβρίου 1939

Το παρακάτω απόσπασμα προέρχεται από το παλιό περιοδικό «Αστυνομικά Χρονικά» (Τεύχος 200, 1960). Στο κεφάλαιο «Δολιοφθορείς (σαμποτέρ) δολοφόνοι υψηλών προσώπων» της έκδοσης παρατίθενται πληροφορίες από το βιβλίο «Κατασκοπεία και αντικατασκοπεία» του αξιωματούχου της Sicherheitsdienst (SD) Walter Schellenberg σχετικά με το ατελέσφορο σχέδιο δολοφονίας του Στάλιν που οργάνωσε ο Ρίμπεντροπ, αλλά, κατά κύριο λόγο, για την απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ στις 9 Νοεμβρίου 1939.

Ο Βάλτερ Σέλλεμπεργκ

Αν και οι περισσότεροι παρουσιάζουν την εν λόγω απόπειρα ως μια "ρομαντική" προσπάθεια ενός ξυλουργού να σταματήσει τη «ναζιστική βαρβαρότητα», στο βιβλίο του Schellenberg περιγράφεται ως «μιά πραγματική μονομαχία μεταξύ τής Ίντέλλιτζενς σέρβις καί τής γερμανικής άντικατασκοπείας (S.D.)». Μια από τις πιο αξιοπρόσεκτες αναφορές του δοκιμίου είναι η εμπλοκή της οργάνωσης «Black Front» του Otto Strasser στην απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ υπό την καθοδήγηση της Intelligence Service. Αν και δεν είναι άγνωστο ότι ο Strasser υπήρξε συνεργάτης και πληροφοριοδότης των αγγλικών μυστικών υπηρεσιών που τον περιέθαλψαν και τον χρηματοδότησαν επί σειρά ετών, ανταμείβοντάς τον για τις πολυποίκιλες αντιναζιστικές υπηρεσίες που τους προσέφερε (περισσότερα στοιχεία για τις υπηρεσίες του Strasser στους Άγγλους μπορείτε να βρείτε εδώ), το ενδιαφέρον της αναφοράς είναι ότι, αν και απαντά ευρέως στην ξενόγλωσση βιβλιογραφία του θέματος, δεν εντοπίζεται σχεδόν καθόλου σε ελληνικές πηγές.

Ο «αυθεντικός σοσιαλιαστής» Strasser, αφού πολέμησε το Τρίτο Ράιχ από τα «αντικαπιταλιστικά» σαλόνια της OSS, επιστρέφει το 1955 στην σιωνιστοκρατούμενη Γερμανία, απολαμβάνοντας υποδοχή αντιστασιακού από το καθεστώς.

Το κεφάλαιο του τεύχους ξεκινά με μια περιληπτική αναφορά του προαναφερόμενου σχεδίου του Ρίμπεντροπ και συνεχίζει στην επόμενη υποενότητα με την απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ. Παραθέτουμε το απόσπασμα του περιοδικού αυτούσιο:

«8. Δολιοφθορεΐς (σαμποτέρ) δολοφόνοι ύψηλών προσώπων και άλλων ατόμων.

ιι) «Σκέψη δολοφονίας του Στάλιν από τον Ρίμπεντροπ κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου

Στο βιβλίο του «κατασκοπεία και άντικατασκοπεία» ό Βάλτερ Σέλενμπεργκ αναφέρει ότι τό 1944 ό υπουργός των εξωτερικών τής Γερμανίας Φόν Ρίμπεντροπ είχεν άποφασίσει να δολοφονήση ό ’ίδιος προσωπικά τον Στάλιν. Τοΰτο τό άνεκοίνωσε στον Σέλενμπεργκ καί ζήτησε νά οργανώσουν τή δολοφονία μαζί. Τό σχέδιο προέβλεπε διοργάνωση μιας διασκέψεως μέ τό Στάλιν. Ή συνάντηση μέ τον Στάλιν θά ήταν βέβαια πολύ μυστική καί σχεδόν δεν θά υπήρχαν πιθανότητες νά μπορέση κανείς νά μπάση στην αίθουσα τής διασκέψεως μιά βόμβα ή ένα περίστροφο.

Η διακήρυξη του Χίτλερ στον γερμανικό λαό για τα αίτια της ρωσικής εκστρατείας στις 22 Ιουνίου 1941

 

Στην παρακάτω διακήρυξή του προς τον γερμανικό λαό, ο Αδόλφος Χίτλερ αποσαφηνίζει τους λόγους που τον ανάγκασαν να επιτεθεί στην ΕΣΣΔ. Προς επίρρωση των όσων αναφέρει, μπορείτε να ανατρέξετε σε σχετικό άρθρο που αναρτήθηκε στις 22 Ιουνίου. Τη μετάφραση επιμελήθηκε ο σύντροφος Photius G.

«Γερμανικέ λαέ! Εθνικοσοσιαλιστές!

Καταπιεσμένος από σοβαρές ανησυχίες, καταδικασμένος σε μήνες σιωπής, ήρθε τώρα η ώρα που μπορώ επιτέλους να μιλήσω ανοιχτά.

Όταν το Γερμανικό Ράιχ έλαβε τη βρετανική κήρυξη πολέμου στις 3 Σεπτεμβρίου 1939, επαναλήφθηκε η βρετανική προσπάθεια να ματαιώσουν κάθε ξεκίνημα μιας σταθεροποίησης και, συνεπώς, μιας ανέλιξης της Ευρώπης πολεμώντας την ισχυρότερη δύναμη στην ήπειρο.

Έτσι κατέστρεψε στο παρελθόν η Αγγλία την Ισπανία μέσα από πολλούς πολέμους.

Έτσι διεξήγαγε τους πολέμους της εναντίον της Ολλανδίας.

Έτσι πολέμησε αργότερα τη Γαλλία με τη βοήθεια όλης της Ευρώπης.

Και έτσι ξεκίνησε γύρω στις αρχές του αιώνα, την περικύκλωση του τότε γερμανικού Ράιχ και τον Παγκόσμιο πόλεμο του 1914.

Η άγνωστη προδοσία της Εξόδου του Μεσολογγίου από έναν ορθόδοξο μοναχό

Ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα ιστορικά γεγονότα της ελληνικής επανάστασης είναι η άγνωστη, για το ευρύ κοινό, προδοσία της Εξόδου του Μεσολογγίου. Όλες οι πληροφορίες που παρατίθενται στη ελληνική και ξένη βιβλιογραφία της επανάστασης, αν και συγκλίνουν στο ότι οι τουρκοαιγύπτιοι ήταν πληροφορημένοι για τη σχεδιαζόμενη έξοδο των πολιορκημένων που λιμοκτονούσαν, έχοντας προετοιμαστεί καταλλήλως για την αιματηρή της κατάπνιξη, παραμένουν εντούτοις συγκεχυμένες και αντικρουόμενες ως προς την ακριβή ταυτότητα του πληροφοριοδότη τους.

Η επικρατούσα εκδοχή των ελληνικών πηγών κάνει λόγο για προδοσία από κάποιον «αλλοεθνή» (κατά τον Σπυρίδωνα Τρικούπη) που, ενώ μαχόταν με τους πολιορκημένους, αυτομόλησε στο εχθρικό στρατόπεδο των πολιορκητών για να διασωθεί. Σύμφωνα με τις εφημερίδες «Φίλος του Νόμου» της Ύδρας και «Γενική Εφημερίς του Ναυπλίου» ο αυτόμολος ήταν βουλγάρικης ή σερβικής καταγωγής. Με αυτή την εκδοχή ταυτίζονται και ο Γεώργιος Αινιάν (Γενική Εφημερίς της Ελλάδος, αρ. 83, 14 Αυγούστου 1826) και ο Νικόλαος Κασομούλης (Ενθυμήματα στρατιωτικά της επαναστάσεως των Ελλήνων, 1821-1833) που αποδίδουν την προδοσία σε Βούλγαρο λιποτάκτη, ενώ ο Σπυρομήλιος στα απομνημονεύματα της δευτέρας πολιορκίας του Μεσολογγίου υποστηρίζει ότι ο πληροφοριοδότης υπήρξε Τούρκος.  Αντιθέτως, ο Αυστριακός πρόξενος Πατρών, Vincenzo Miratteli, τονίζει ότι η έξοδος "καρφώθηκε" από Έλληνα που ήθελε να διαφύγει.

Η πρόσληψη των Aρίων ως δημιουργών πολιτισμού στο Mein Kampf

 

«Είναι ανώφελο να αρχίσουμε να επιχειρηματολογούμε σχετικά με το ποια φυλή ή φυλές ήταν οι αρχικοί φορείς του ανθρώπινου πολιτισμού και συναφώς οι πραγματικοί θεμελιωτές όλων όσων περικλείουμε με τη λέξη ανθρωπότητα. Είναι πιο εύκολο να τεθεί αυτό το ερώτημα σε σχέση με το παρόν και εδώ προκύπτει επίσης μια απάντηση εύκολη και σαφής. Αυτά που βλέπουμε σήμερα μπροστά μας, στον ανθρώπινο πολιτισμό, στα προϊόντα της τέχνης, της επιστήμης και της τεχνολογίας είναι σχεδόν αποκλειστικά δημιουργικό προϊόν των Αρίων. Αυτό ακριβώς όμως το γεγονός είναι που επιτρέπει να συναχθεί το όχι αβάσιμο συμπέρασμα, ότι μόνο εκείνος ήταν ο θεμελιωτής της ανώτερης ανθρωπότητας, και ότι συνεπώς αντιπροσωπεύει το αρχέτυπο αυτού που εννοούμε με τη λέξη «άνθρωπος». Αυτός είναι ο Προμηθέας της ανθρωπότητας, από το φωτεινό μέτωπο του οποίου ξεπετάχθηκε η θεϊκή σπίθα της ευφυΐας σε όλες τις εποχές, που άναψε για πάντα εκείνη τη φωτιά, η οποία σαν γνώση φωτίζει τη νύχτα των σιωπηλών μυστηρίων και έτσι άνοιξε το δρόμο για τους ανθρώπους να αναδειχθούν κυρίαρχοι των άλλων πλασμάτων αυτής της γης. Αν τον εξοντώσετε – και ίσως ύστερα από μερικές χιλιάδες χρόνια, θα βυθιστεί ξανά η γη στο απόλυτο σκοτάδι, ο ανθρώπινος πολιτισμός θα εξαφανιζόταν και ο κόσμος θα ερημωνόταν.

Der Giftpilz - Το δηλητηριώδες μανιτάρι

 

Ένα σπάνιο εικονογραφημένο βιβλίο του  Ernst Hiemer που αποτυπώνει την αντισημιτική διαπαιδαγώγηση που προωθήθηκε από το καθεστώς της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας. Εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1938 από τον  Ernst Hiemer. Τη μετάφραση επιμελήθηκε αυτόνομος εθνικοσοσιαλιστής. Για λήψη και ανάγνωση του βιβλίου, πατήστε στην ανωτέρω εικόνα.

Για τα γεγονότα της Σταυρούπολης

 

Κάποτε ο Λένιν είπε ότι ένα γραμμάριο δράσης ισοδυναμεί με έναν τόνο θεωρίας. Αν και η κατανόηση της δεύτερης είναι προϋπόθεση για την τέλεση της πρώτης, είχε δίκιο. Οι μαυροφορεμένοι πιτσιρικάδες της Σταυρούπολης το απέδειξαν και με το παραπάνω. Την ίδια στιγμή που η πλειοψηφία των «μπαρουτοκαπνισμένων», όχι μόνο έχει δηλώσει παραίτηση από κάθε μορφής αγώνα, ατενίζοντας υπεροπτικά και χαιρέκακα τα όσα συμβαίνουν, αλλά σπεύδουν κιόλας να απαξιώσουν κάθε προσπάθεια ως επουδιώδη («εγώ τα έκανα αυτά πριν γεννηθείς εσύ, αποδέξου ότι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα και συνέχισε τη ζωή σου»), κάποιοι νεότεροι φωνάζουν ηχηρά «παρών» δια των πράξεών τους.