«Ναζιστικός αντισλαβισμός». Το παραμύθι που έγινε ιστορικό αφήγημα

Αφορμή για τη σύνταξη του παρόντος κειμένου αποτέλεσαν κάποια ναζιστοφικά ξεσπάσματα υστερίας που παρατηρήσαμε, ύστερα από την προηγούμενη ανάρτηση μας σχετικά με τους λόγους που επιτέθηκε η εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία στην ΕΣΣΔ. Δεν ακούσαμε βέβαια τίποτα πρωτότυπο, παρά τα χιλιοειπωμένα μεταπολεμικά φληναφήματα περί «ναζιστικού αντισλαβισμού», «Lebensraum» και δε συμμαζεύεται. Πρόκειται για «ιστορικούς» του Wikipedia που ουδέποτε έκατσαν να μελετήσουν την ταυτότητα του εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος εμπεριστατωμένα και αρέσκονται να αναπαράγουν άκριτα τις ατεκμηρίωτες ανακρίβειες που διαβάζουν σε καθεστωτικά ρυπαρογραφήματα ή ντοκιμαντέρ, αγνοώντας το περιεχόμενο ακόμα και της στοιχειώδους βιβλιογραφίας επί του θέματος.

Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα. Γιατί επιτέθηκε η Γερμανία στη Σοβιετική Ένωση.

«Θεέ και Κύριε! Δώσε μας τη δύναμη να διατηρήσουμε την ελευθερία μας, την  ελευθερία του λαού μας, των παιδιών μας και των εγγονιών μας, και όχι μόνο την  ελευθερία του γερμανικού λαού, αλλά και των άλλων λαών της Ευρώπης. Διότι ο πόλεμος που διεξάγουμε δεν είναι μόνο πόλεμος για τον γερμανικό λαό, αλλά αγώνας για ολόκληρη την Ευρώπη και, συνεπώς, για ολόκληρη την πολιτισμένη ανθρωπότητα».

Ομιλία Αδόλφου Χίτλερ στο Sportpalast του Βερολίνου, 30 Ιανουαρίου 1942

Γράφει ο Jannis Raftison

Το καλοκαίρι του 1940 το σύνολο σχεδόν του γερμανικού στρατού βρίσκεται στα δυτικά στα πλαίσια κίτρινου σχεδίου (Fall Gelb), Δυτική εκστρατεία. Μετά την κατάληψη των Βαλτικών Δημοκρατιών και της Βεσσαραβίας  από την Σοβιετική Ένωση οι γερμανικές υπηρεσίες πληροφοριών εντοπίζουν μια συνεχόμενη αύξηση των σοβιετικών δυνάμεων, όχι μόνο στα γερμανο- ρωσικά σύνορα, αλλά κατά μήκος της συνοριακής γραμμής της Ρωσίας από τις βαλτικές χώρες έως και την μαύρη θάλασσα και σημαίνουν τον συναγερμό στο Βερολίνο.

Ο τελευταίος λευκός άνθρωπος

Ένα προφητικό έργο φανταστικής λογοτεχνίας, γραμμένο το 1920, με κεντρικό σημείο αναφοράς τον επερχόμενο φυλετικό μας αφανισμό. Από τον πολυγραφότατο συγγραφέα και φίλο του Lovecraft Howard Phillips, Robert Erwin Howard. Όλα τα έργα του με συναφή θεματολογία τα διέπει μια συγκεκριμένη αρχή: Στη φυλετική ιεραρχία θέτει ως ποιοτικότερο στοιχείο τον Άρειο ήρωα που χαρακτηρίζεται από ζωτικότητα, ηθική ακεραιότητα και θάρρος. Στους μελαμψούς σημίτες τοποθετεί τον τύπο του Ανατολίτη που προδίδει, εξαπατά και ραδιουργεί, συνδέοντας τον με σκοτεινές θρησκευτικές λατρείες που έχουν ως υπέρτατο σκοπό την παλινόρθωση του κακού. 

«Η υγρασία του πρωινού διαπέρασε τον άντρα σα ρίγος. Για να ξαλαφρώσει τους αγκώνες του απ' το βάρος, μετακίνησε το σώμα του. Προσεκτικά, έριξε μια ματιά προς τα πάνω πέρα απ' μεγάλο βράχο που στεκότανε μπρος του κι ύστερα στη πλαγιά του βουνού. Εκεί φεγγοβολούσαν μερικές φωτιές κι ο άντρας έβρισε θυμωμένος. Οι κατάρες του γίνανε πιο βαριές, καθώς φτάνανε στ' αυτιά του οι νότες ενός ξεδιάντροπου άσματος. Το άσμα αυτό είχε μιαν απόχρωση χθόνια και λαρυγγική.
     

Η σωματική διάπλασή του ήτανε κάτι το εξαιρετικό. Ήτανε πολύ  ψηλός  κι  είχε  θώρακα και πλάτες  γίγαντα. Όταν βάδιζε, το βαρύ σώμα του που ζύγιζε πάνω από διακόσιες λίμπρες, έδινε την εντύπωση ότι χάιδευε τη γη ελικοειδώς. Η όψη του έδειχνε σκληρή κι άγρια, σχεδόν προϊστορική, ενώ μικρά μαύρα μάτια ακτινοβολούσαν ανάμεσα στα ξανθά κυματιστά μαλλιά του. Στα χέρια του έσφιγγε το όπλο. Στη μέση του είχε κρεμασμένο ένα δρεπανοειδές σπαθί μεγάλων διαστάσεων.

Νεκροζώντανοι στην "Utopia" του σύγχρονου κόσμου

 

«Ο άνθρωπος μόνο ένα πράγμα έχει ανάγκη· να είναι η θέλησή του εντελώς ανεξάρτητη, όσο κι αν του στοιχίζει αυτή του η ανεξαρτησία, όσες κι αν είναι οι κακές συνέπειες που συνεπάγονται. Ωστόσο, το επιθυμεί στ’ αλήθεια;»

Φιόντορ Ντοστογιέφκι 

Aυτή η ταινία μικρού μήκους, που σκηνοθετήθηκε από τον ομογενή Κώστα Νίκα, ήρθε στην επιφάνεια, όλως τυχαίως, λίγους μήνες πριν εισέλθουμε στην παράνοια της Νέας Εποχής και αρχίσουν διεθνώς οι απαγορεύσεις, οι εγκλεισμοί και οι πάσης φύσεως περιορισμοί, στα πλαίσια της διαβόητης "πανδημίας" που άλλαξε κάθε ισορροπία στην καθημερινότητά μας. Και επειδή δεν πολυ-πιστεύουμε στις συμπτώσεις, θεωρούμε ότι αποτελεί μια ξεκάθαρη μορφή "προειδοποίησης" (το καθεστώς πάντα προετοιμάζει το ψυχολογικό έδαφος για τις μάζες, πριν προβεί στους μετασχηματισμούς που σχεδιάζει) για το δυστοπικό  μέλλον που πλησιάζει. Μια κοινωνία που θα θυμίζει με ανατριχιαστική ακρίβεια τη δικτατορία που περιέγραψαν ο Όργουελ στο 1984 και ο Χάξλεϋ στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο. 

Η Μάγδα Γκαίμπελς, οι "κυρίες" του ελληνικού εθνικισμού και οι κομπογιαννίτες της ακροδεξιάς

 

«Αγαπημένε μου γιε. Τώρα που σου γράφω έχουν ήδη περάσει έξι μέρες που βρισκόμαστε στο καταφύγιο του Φύρερ ο πατέρας, τα έξι αδέρφια σου κι εγώ, με σκοπό να δώσουμε στις εθνοσοσιαλιστικές ζωές μας το μόνο πιθανό και ένδοξο τέλος… Να ξέρεις πως έμεινα εδώ παρά την θέληση του πατέρα και μέχρι και την περασμένη Κυριακή ο Φύρερ ήθελε να με βοηθήσει να φύγω, να δραπετεύσω. Όμως, εσύ ξέρεις τη μητέρα σου -έχουμε το ίδιο αίμα, για εμένα δεν υπήρξε αμφιταλάντευση. Η ένδοξη ιδέα μας καταστράφηκε και μαζί της, οτιδήποτε όμορφο και υπέροχο που γνώρισα στη ζωή μου. Ο κόσμος που ακολουθεί μετά τον Φύρερ και τον Εθνοσοσιαλισμό δεν είναι άξιος για να τον ζει κανείς, και ως εκ τούτου πήρα τα παιδιά μαζί μου, γιατί είναι υπερβολικά καλά για αυτό που θα ακολουθήσει. Ο φιλεύσπλαχνος Θεός θα με καταλάβει όταν θα τα παραδώσω στη λύτρωση και στη σωτηρία… Τα παιδιά είναι υπέροχα… δεν υπήρξε η παραμικρή κουβέντα, παράπονο ή κλάμα. Το καταφύγιο σείεται από τους βομβαρδισμούς. Τα μεγαλύτερα παιδιά σκεπάζουν τα μικρότερα. Η παρουσία τους είναι ευλογία και κάνουν καμιά φορά τον Φύρερ να χαμογελά. Ας ευλογήσει ο Θεός και ας μου δώσει δύναμη να φέρω σε πέρας το τελευταίο και το σκληρότερο χρέος. Έχουμε μόνο έναν τελευταίο στόχο που έχει απομείνει: πίστη στον Φύρερ ακόμα και στο θάνατο. Χέραλντ, αγαπημένε μου γιε, θέλω να σου δώσω αυτό που έμαθα από τη ζωή: Να είσαι Πιστός. Πιστός στον εαυτό σου, πιστός στην πατρίδα σου… Να είσαι περήφανος για εμάς και προσπάθησε να μας κρατήσεις με αγάπη στην μνήμη σου….».

Βρισκόμαστε στο Βερολίνο το 1945. Ο εθνικοσοσιαλισμός βρίσκεται στο λυκόφως του. Παντού ερείπια, χαλάσματα και θάνατος. Η έκβαση του πολέμου έχει ήδη κριθεί ουσιαστικά και η επικύρωσή του είναι θέμα λίγων ημερών. Οι μόνοι που αντιστέκονται είναι οι τελευταίοι πιστοί της Ιδέας που βρίσκονται ακόμη εν ζωή. Είναι οι πιτσιρικάδες της Hitler Jugend που, όσοι ζήσουν, θα επανδρώσουν αργότερα το κίνημα των Werewolves. Γάλλοι, Σουηδοί και Νορβηγοί εθελοντές των SS, αλλά και κάποιοι λησμονημένοι μοναχοί από το Θιβέτ.

Παρουσία συναγωνιστών στο ετήσιο μνημόσυνο της Στιμάγκας

 

Φέτος συμπληρώνονται 77 χρόνια από τις μαζικές δολοφονίες αθώων Ελλήνων που προκάλεσαν οι ορδές της εν Ελλάδι αντιπροσωπείας της ΕΣΣΔ στην Κορινθία. Έτσι χτες, 6 Ιουνίου 2021, παρευρεθήκαμε ως συλλογικότητα στο ετήσιο μνημόσυνο της Στιμάγκας για να καταθέσουμε τη δική μας τοποθέτηση σχετικά τα γεγονότα εκείνης της αιματοβαμμένης περιόδου. Δώσαμε το «παρών», όχι για να δώσουμε διαπιστευτήρια «φτηνού» αντικομμουνισμού σαν τους πολιτευτές του εθνικιστικού χώρου, ούτε για να προτείνουμε τη λήθη εν ονόματι της συμφιλίωσης, όπως συνηθίζουν οι λοιμοκοντόροι της αστικής δεξιάς. Άλλωστε, σε ιδεολογικό επίπεδο, δεν ταυτιζόμαστε με κάποια εκ των δύο αντιμαχόμενων πλευρών της εποχής. 

Η βοήθεια του Τρίτου Ράιχ στην Ελλάδα επί κατοχής

 

Το παρακάτω αποκαλυπτικό κείμενο αποτελεί μετάφραση του άρθρου που δημοσιεύτηκε από τον Γάλλο αναθεωρητή ακαδημαϊκό ιστορικό Robert Faurisson στο ανεπίσημο ιστολόγιό του, τον Οκτώβριο του 2011. Ο Faurisson, που απεβίωσε πριν τρία χρόνια στην κατοικία του στο Βισί σε ηλικία 89 ετών, υπήρξε ένας από τους πιο ανυποχώρητους αρνητές του ολοκαυτώματος στην Ευρώπη. Θεμελίωσε αυτή του την πεποίθηση μέσα από τη μελέτη αρχείων της εποχής, έρευνες εμπειρογνωμόνων και καταθέσεις υψηλόβαθμων αξιωματούχων της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας. Η πάγια αυτή του τοποθέτηση, σε συνδυασμό με την αμφισβήτηση της γνησιότητας του ημερολογίου της Anna Frank μέσα από άρθρα αλλά και την έκδοση βιβλίου το 1978, τον οδήγησαν σε αλλεπάλληλες δικαστικές διαμάχες με το δημοσιογραφικό και ακαδημαϊκό κατεστημένο της Γαλλίας. Παρά την τεκμηρίωση των απόψεων που διετύπωσε, το κλίμα της μεταπολεμικής αντιναζιστικής υστερίας δεν άφησε κανένα περιθώριο αμερόληπτης δικαστικής αντιμετώπισης.

Μετάφραση του "Mein Kampf" από αυτόνομο συναγωνιστή

Σε μια εποχή ολοκληρωτικής παρακμής, υπάρχουν ακόμα αξιολογότατοι συναγωνιστές που παράγουν αθόρυβα έργο, έχοντας ως μοναδικό γνώμονα την ανιδιοτελή προσφορά τους στην αιώνια ιδέα του εθνικού σοσιαλισμού. Ο συναγωνιστής, Photiusg, έκατσε και μετέφρασε πρόσφατα το περιώνυμο έργο 880 σελίδων, «καθαρίζοντάς» το από τις ποικίλες διαστρεβλώσεις νοημάτων που έχουν προβεί οι αντιφασιστικές εκδόσεις που το εμπορεύονται. Η μετάφραση αυτή αποτελεί ό,τι πλησιέστερο έχει υπάρξει στην επίσημη αγγλική μετάφραση του Γ' Ράιχ (Stalag) που μοιραζόταν σε Άγγλους αιχμαλώτους με στόχο τη στρατολόγησή τους. Μπορείτε να το κατεβάσετε «κλικάροντας» στην ανωτέρω εικόνα.

Για περισσότερες πληροφορίες παραθέτουμε αυτούσιο το thread του φίλου Nemesis II, απ’ όπου και ανιχνεύσαμε την εν λόγω μετάφραση: